यौनको अनुभुती:-अनु सगँ जे गरे पछुतो छ ! गल्ती कस्को ??? पुरा पढ्नुहोस

विक्रान्त ‘ त्यस ताका म १८ बर्षको थिए, कलेज पढन पहाडबाट मधेश झरेको, हट्टाकट्टा जवान थिए । डेरा बस्न थाले । पल्लो कोठामा पनि म सँगै पढने साथी र उनको मुमा र बहिनी बस्थे । चिन्जान पछी अलिक घनिस्टता बढ्न थाल्यो । बुबा काठमाडौं तिर जागिरे थिए ।

त्यसले गर्दा कहिले काँही चाडपर्वमा आउथेँ । यसरी नै साथीको परिवार सँग हिमचिम बढेपछि दिन बित्न थाल्यो । एक दिन अचानक साथीको बाबाले उनलाई काठमाडौं बोलाए । उनको बाबाले काठमाडौंमा हाकिमलाई भनेर जागिर मिलाएछन् । त्यसैले पढदै जागिर खान, उ आमा बहिनीलाई छाडेर काठमाडौं तिर लाग्यो । अब बिहान बेलुकी पढने साथी पनि छुट्यो । मलाई एक्लोपन महसुस भयो । उनको बहिनी अनु ९नाम परिवर्तन० कक्षा ८ मा पढथिन् ।

त्यसैले बिहान् बेलुकी नजानेको कुरा सिकाउने जिम्मा मेरो काधमा आयो । म कसरी नकार्न सक्थे । अनु एक त स्कुले र उनको आमासँग दोकान भएकोले प्राय बिहान बेलुकी मात्रा भेट हुन्थ्यो । अनु पनि बिहान बेलुका सिकाइ दिनु भन्दै मेरो कोठामा आउथिन् । म नजानेको कुराहरु सिकाइ दिन्थे ।

अनी कहिले काँही जिस्काइ दिन्थे । शायद पहिला किन मेरो नजर पुगेन ? शायद मेरो गिद्दे दृष्टि« नपरेको हुन सक्छ । उनी पनि तरुनी भै सकेकी थिइन् । कालो वर्णकी, मोती झै दात मिलेको, काटेको कपाल हाँस्दा खाल्टो पर्ने गाला, पुष्ट छाती उमेरको अनुपातमा अलिक ठुला थिए । अब मेरो मनले उनलाई कु बिचारले हेर्न थाले छ । हरपल उनको प्रतिक्षा हुन थाल्यो मेरो मनमा छट्पट्टी बढ्न थाल्यो । उनी सँग हरपल साथ रहन चाहन्थे । शनीवारको दिन थियो । पानी अली अली परी रहेको थियो ।

त्यो दिन घरमा हामी दुई प्राणी मात्र थियौ । आन्टी पनि दोकान गएकी थिइन। एक्लो मौका पाएर म पनि उनको कोठामा पुगे तर उनी त्यहा थिइनन । अनी नभेटे पछी पिशाब फेर्न शौचालय तिर लागे उनी त बाथरुममा पो नुहाउँदै गीत गुन गुनाउदैँ रहिछिन् । शौचालय र बाथरुमको एउटै भित्ता भएकोले गर्दा दुलोदालीबाट नुहाएको देखिन्छ कि भनेर दुलो खोज्न थाले दुलो कही थिएन् । त्यहीबाटै चिहाउने बिचार गरे र त्यँहा बाट चिहाउन मात्र के खोजेको थिए ढोका खुल्यो । उनी माथि लड्न पुगे । के गर्नु भएको भन्दै अनु चिच्चाइन म लाजले रातो पिरो भए । मेरो वाक्य फुटेन ।

उनले आफुलाई टावेलले मात्रा बेरेकी रहिछिन त्यसैले उनको टावेल खुस्केछ, अनु निर्ब्रस्त्र भइन र हतार हत्तार आफ्नो गुप्ताङ हातले छोप्न थालिन । अनु लाजले रातोपिरो भएकी थिन । त्यँहा मौनता छायो । आफुलाई सम्हाल्दै म उठे । म कोठा तिर लागे । अनु कता लागिन थाहा भएन । कोठामा पुग्दा मेरो शरीरमा करेन्ट लागेको थियो । अलिकती पनि पश्चताप थिएन ।

यो मेरो पहिलो अनुभब थियो त्यसैले म मख्ख थिए । अनि मैले सोच्न थाले उनीसंग ‘ अनु बेलुकी पनि मेरो नजिक परिनन् । पढन् पनि आइनन् । मलाई देख्ने बितिकै भाग्न थालिन । देखे पनि लजाइन् । यसरी नै केही दिन बित्यो । एक दिन अचानक प्रकट भइन् मेरो कोठामा अंक गणित सिकाइ दिनुस् न भन्दै । म पनि सिकाइ दिनु पर्यो भनेर सिकाउनु थाले ।

तर मैले त्यो घटना झलझली सम्झिरहेको थिए । म उनीबाट निस्किएको वासनामा हराउन थाले । झसङ्ग भए दाई खै सिकएको त रु ननिदाइ नै सपना देख्न थालेछु । सायद अनुले पनि अनुभब गरिन होला मेरो ब्यथा म पनि पुन सिकाइ दिने निहु गर्दै मेरो घुडाले उनको शरिरमा स्पर्श गर्न थाले । उनी पनि थाहा नपाए झै गरी रहिन ‘तर मैले जे गरे आज मलाई पछुतो छ । (सत्यकथामा आधारित)

Dropdown Menu